استان‌های خراسان در طول تاريخ هميشه يكي از فعال‌ترين مناطق زمين‌لرزه‌خيز كشور بوده‌اند. آمار نشان مي‌دهد كه بيش از نيمي از قربانيان زمينلرزه در ايران را قربانيان اين استان‌ها تشكيل مي‌دهند. پيامـدهـاي پديده زمين‌لرزه‌خيزي تنها به ضايعات انساني ختم نمي‌شود بلكه آثار آن بر ساختمان‌هاي مسكوني و صنعتي و نيز اقتصاد جامعه لطمه‌هاي جبران ناپذيري وارد مي‌آورد. كشورهاي زمين لرزه‌خيز و داراي تكنولوژي پيشرفته، با بهره‌گيري از دانش زمان و برخورد علمي با اين مسأله موفق شده‌اند تا با پيشگيري‌هاي ضروري، تلفات انساني و ويراني‌هاي ناشي از زمينلرزه را به گونه‌اي چشم‌گير كاهش دهند كه به هيچ وجه با تلفات ناشي از اين پديده در كشورهاي لرزه‌خيز و فاقد دانش و تكنولوژي پيشرفته قابل مقايسه نيست. از اين‌رو آن‌چه كه ما بايد انجام دهيم، انتخاب همان روش‌هاي علمي است كه آنها به كار گرفته‌اند، يعني ثبت و جمع‌آوري اطلاعات با كيفيت قابل قبول از سرشت زمين‌لرزه‌ها و حركات قوي زمين از طريق برپا كردن شبكه‌هاي لرزه‌نگاري و شتاب‌نگاري در پهنه‌هاي زمين لرزه‌خيز و انجام پژوهش‌هاي بنيادي بر روي اين اطلاعات. افزون بر فرصت انجام پژوهش‌هاي بنيادي ذكر شده، وجود يك شبكه تله‌متري در خراسان اين امكان را مي‌دهد كه مكان و بزرگي زمينلرزه را در فاصله چند دقيقه پس از وقوع آن تعيين كرده و در صورت بروز زمين‌لرزه‌هاي بزرگ اين اطلاعات مي‌توانند نقش اساسي را در امــداد رساني به هنــگام و نجــات جان انسان‌هاي در زير آوار مانده داشته باشد. براي دستيابي به اين اهداف، طرحي با همكاري استانداري خراسان و با تصويب كميته كاهش بلاياي طبيعي استان، كميته فرعي زلزله و لغزش لايه‌هاي زمين و دانشگاه فردوسي مشهد، به مرحله اجرا در آمد. مركز تحقيقات زمينلرزه شناسي دانشگاه فردوسي مشهد (گروه پژوهشی علوم زلزله) كه حاصل اين طرح است از سال 1378 فعاليت خود را به طور جدي آغاز نمود و در حال حاضر با 7 پايگاه لرزه‌نگاري فعال در استان خراسان رضوی، زلزله‌هاي كوچك و بزرگ منطقه را ثبت مي‌نمايد و پس از تجزيه و تحليل اوليه آنها را براي مطالعات تحقيقاتي در اختيار پژوهشــگران قرار مي‌دهد.